علت و روش های درمان بدفرمی گوش نوزادان
دلایل بدشکلی گوش نوزادان
یکی از دغدغه های پدر و مادرهایی که جدیدا صاحب فرزند شده اند، فرم گوش نوزاد است و در این رابطه سوالات زیادی از ما پرسیده اند. در این مقاله به صورت کامل هر آنچه که لازم است در مورد فرم و شکل گوش نوزادان بدانید را توضیح داده ایم.
بد فرمی گوش نوزادان:
شکل گوش نوزاد در ابتدای تولد امکان دارد غیرطبیعی و دارای برجستگی باشد که معمولاً با گذشت زمان التیام می یابد، گاهی شکل گوش نوزاد غیر طبیعی است و گاهی با افزایش سن، گوش نوزاد بزرگ می شود و نگرانی برای والدین ایجاد می شود. درصورتی که والدین برای رفع این مشکل در کودک خویش بموقع اقدام نکنند امکان دارد در آینده این اشخاص با کاهش اعتماد به نفس و مشکلات روحی ناشی از آن روبرو شوند.
بدشکلی گوش نوزادان
اندازه طبیعی گوش نوزادان:
شکل و فرم و اندازه گوش در تمامی اشخاص متفاوت است. ولی گوش طبیعی و عادی باید با جمجمه زاویه ای ۲۵ تا ۳۰ درجه داشته و فاصله لبه های آن تا جمجمه حدود ۱۵ تا ۲۰ میلی متر باشد.
انواع بدفرمی گوش نوزادان:
گوش آویزان: گوش تشابه زیادی به یک فنجان دارد و انحنای گوش به طرف داخل است.
بدفرمی استال گوش: تا شدگی گوش غیرعادی است که میتواند سبب ایجاد یک لبه شود و گوش شخص را مثل گوش جن و پری کند.
میکروتیا: گوش شخص زیادی کوچک و رشد نیافته است.
ماکروتیا: گوش فرد بی اندازه بزرگ است.
گوش جمع شده: قسمتی از گوش فاقد پوست و غضروف در بخش خارجی پشت گوش است.
گوش گربه ای: لبه های گوش به طرف جلو تا شده است، مثل گربه.
گوش پنهان: بخش فوقانی انحنای گوش در درون سر پنهان شده است.
ایجاد شکاف در لاله گوش: یک تو رفتگی در لاله ی گوش ایجاد می شود.
گوش علامت سوالی یا گوش کاسمن: گوش مثل یک علامت سؤال است. فاصله ای بین لاله ی گوش و انحنای خارجی گوش وجود دارد.
آترزی: بسته بودن مجرای گوش خارجی. در این باره امکان دارد علاوه بر مجرا، لاله گوش و استخوانچه های گوش میانی هم درگیر باشند.
آنوشیا: فقدان کامل لاله و مجرای
گوش لوله ای: گوش ها به طرف جلو لوله شده مانند یک طومار.
گوش ویلدرموت: انحنای بالای گوش معکوس شده و به طرف سر بیمار است.
بدفرمی گوش نوزادان
بیشتر بخوانید
