رفتار با كودك 1 تا 3 ساله هنگام غذا خوردن
درصورتی كه كودك مایل است با دست غذا بخورد نباید ممانعت نمود.
استفاده از قاشق برای كودك نوپا ضرورت دارد ولی ممكن است نیاز به كمك داشته باشد.
كودك نوپا نیاز به مكان نسبتا خلوت برای خوردن غذا دارد چون تمركز كوتاه مدت دارد، یعنی صدای بلند رادیو، تلویزیون یا رفت و آمد خواهر، برادر یا مشاجره می تواند توجه او را از خوردن غذا منحرف كند.
دادن استراحت قبل از خوردن غذا و زمان ثابت مصرف غذا برای این كودكان اهمیت خاصی دارد.
اجرای برنامه ی ثابت سبب آرامش كودك می شود یعنی بشقاب و قاشق همیشگی، مكان ثابت و حتی نحوه ی آماده كردن او برای غذا.
اشتهای كودك همانند خلق و خوی او نوسان دارد. بهتراست روزی كه غذای كم می خورد اصرار نشود كه حتما غذایش را بطور كامل استفاده كند.
قدرت تقلید كودك در این سن æ سال زیاد است و رفتارهای اعضای خانواده را تقلید می كند لذا نباید رفتار نامناسب در هنگام خوردن غذا صورت گیرد.
كودك غذای گرم را دوست دارد، البته نباید غذا داغ یا سرد باشد.
كودك غالبا با غذا بازی می کند ریخت و پاش كرده و آداب غذا خوردن را رعایت نمی كند.
كودك نوپا فقط 5 تا 10 دقیقه حالت نشستنی را تحمل می كند و قبل از اتمام غذا، سفره را ترك كرده و مجددا برگشته و به مادر خواهد گفت(من گرسنه ام)
رنگ و ظاهر غذا توجه آنها را جلب كرده و لذا غذا را دستكاری خواهند كرد.
اصول رفتار با كودك خردسال (3 تا 5 سال)
باید با انواع مختلف غذاها آشنا شود. بهتراست غذایی كه كودك اولین بار استفاده می كند به وسیله ی یك عضو بزرگتر خانواده خورده شود تا الگویی برای كودك باشد.
میان وعده ها نباید آنچنان زیاد باشند كه كودك نتواند غذای اصلی را بخورد. در دادن مواد شیرینی نباید زیاده روی كرد چون می تواند سبب فساد دندان، سوء تغذیه و چاقی او شود.
برقرار كردن قوانین واضح در ارتباط با خوردن غذا نشاندهنده ارزش ها نگرش های خانواده است و لذا باید به كودكان این قوانین را تفهیم كرد.
كودكان حتی اگر غذای جدید را نپذیرفتند چنانچه هر بار مختصری بچشند یا استشمام كنند می تواند در پاسخ آن ها تاثیر داشته باشد. لذا ایجاد فرصت برای این كه غذای جدید را ببینند و دست بزنند ولی حتی نخورند قدمی مثبت محسوب می گردد چون كودك از طریق حس ها مثل بویایی، لامسه و بینایی درك می كنند. غذای جدید باید زمانی كه كودك كاملا گرسنه است داده شود.
ز مصرف چاشنی و اختلاط مواد به گونه ای كه هیچیك از آنها مشخص نباشد باید خودداری كرد. بهتر است بشقاب، قسمتهای جدا برای هریك از مواد خوراكی داشته باشد.
غذا باید ولرم باشد. غذای داغ و نیز غذای سرد موجب ترس كودك خواهد شد.
موادغذایی را باید به نحو خوبی تهیه كرد. مثلا پوره ی سیب زمینی اگر بصورت توده درآید از خوردن آن امتناع خواهد كرد.
محیط خوردن غذا باید جالب و حاكی از آرامش باشد لذا امرونهی و اعمال روش های تربیتی درحین صرف غذا مناسب نیست.
نداشتن تحرك كافی، خواب كافی و وجود بیماری می تواند عامل نخوردن مداوم غذا توسط كودك باشد.
از بشقاب و فنجان ثابت استفاده كرده و غذا را به تكه های كوچك تقسیم كرد.
باید به كودك اجازه داد تا اگر غذای بیشتری می خواهد ابراز نماید.
همزمان با دسترسی به استقلال، ریخت و پاش غذا كماكان ادامه می یابد ولی باید تحمل شود.
صحبت كردن با كودك خردسال فرصتی برای رفتارهای خوب در حین غذا و در طول روز است.
ساعت خوردن غذا فرصتی برای ابراز رفتارهای خوب در حین غذا و در طول روز است.
كودكان علاقه دارند غذاهای جدید را دستكاری كرده و سپس بخورند این نیز بخشی از رفتار آنها محسوب می گردد.
بیشتر بخوانید
